در پی محدودیت های بیشتر بر نوكیشان مسیحی ایران و دستور العمل جدید از سوی وزارت اطلاعات، رهبران کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران از اعضای کلیسا خود خواستند که لیستی از اسامی بهمراه مشخصات و کد ملی خود را در اختیار وزارت اطلاعات قرار دهند.
(به نقل از محبت نیوز)
به گزارش آژانس خبری مسیحیت پارسی بنا به گزارش‌های رسیده از تهران، مسئولین و رهبران كلیسای جماعت ربانی مركز در تهران در برنامه پرستشی روز یكشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه سالجاری از اعضای كلیسای خود خواسته اند تا بطور داوطلبانه
لیست ی از خود بهمراه شماره ملی و سایر مشخصات خود را تحویل رهبران
كلیسا داده تا در اختیار وزارت اطلاعات قرار گیرد و این به منزله ثبت و
ضبط دقیق اطلاعات شخصی و هویت ی شهروندان نوكیش مسیحی خواهد بود.
بی‌گمان اعلان چنین تصمیمی از سوی
رهبران کلیسا به درخواست و فشارهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بود است و
اقدامی امنیتی از سوی این ارگان برای شناسایی و بازداشت احتمالی نوکیشان مسیحی و
نظارت و كنترل بیشتر بر عملکرد کلیساها بویژه در جذب افراد جدید خواهد بود
. اتخاذ چنین تصمیمی می تواند وضعیت این افراد را در ارتباط با كلیساها بیش از پیش به مخاطره اندازد.
كلیسای جماعت ربانی مركز تهران
در اواخر بهمن ماه سال ۱۳۹۰ بدستور وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی سرویس های فارسی دو کلیسا در تهران تعطیل شد.
«کلیسای پروتستان عمانوئیل» و «کلیسای انجیلی پطرس» دو کلیسایی بودند که
مشمول این دستور وزارات اطلاعات شدند. این دو کلیسا تنها کلیسایی در تهران
بودند که در روز های جمعه به زبان فارسی مراسم برگزار می کردند. پیش از آن نیز در سال 2009 « کلیسای جماعت ربانی
مرکز » در تهران به دستور مقامات جمهوری اسلامی به چنین سرنوشتی گرفتار
شد. و مجبور به تعطیلی مراسم فارسی خود در روزهای جمعه شد. .
كلیسای جماعت ربانی مركز در تهران كه تاكنون توسط ماشین ترور نظام، شهدای مسیحی بسیاری
تقدیم كلیسای ایران نموده است از گذشته تحت مراقبت و كنترل دستگاههای
امنیتی جمهوری اسلامی بود، چرا كه در دهه ۷۰ نیز وزارت اطلاعات چنین
لیست ی بهمراه مشخصات و اسامی اعضا درخواست كرد كه در آن زمان رهبران وقت
آن کلیسا از اجرای چنین درخواست ی سر باز زدند.
در حالیکه تهدید دستگیری ها و زندان و شکنجه نوکیشان مسیحی نتیجه ایی معكوس داشته و بیش از پیش سبب گسترش مسیحیت در ایران شده است با اینحال وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بر این باور است که اتخاذ تاکتیک های جدید، یعنی درخواست كارت ملی و سایر مدارك شناسایی؛ اعضای كلیسا و نوكیشان مسیحی را با محدودیت ها و آنان را بر سر دوراهی قرار خواهد داد که در معذوریت قرار دادن اطلاعات شخصی خود به کلیسا باشند و همین موضوع به گمان آنان باعث خواهد شد تا افراد به کلیساها مراجعه نخواهند كرد.
از سوی دیگر برنامه ریزان در اتاق فكر وزارت اطلاعات در تداوم مسیحیت ستیزی خود صدور این قبیل دستورات را با هدف ایجاد موج وحشت و هراس در بین مسیحیان انجام می دهند تا به نوعی اعلام شود كه جمهوری اسلامی قدرت این را دارد که نوکیشان مسیحی را مورد شناسایی قرار داده و هر زمان که اراده کند می تواند آنان را احضار و یا بازداشت نماید !
همچنین قابل درک است که وزارت اطلاعات ماموریت دارد تا با این رویكرد ضمن منصرف كردن افراد از رفتن به كلیساها از طریق درخواست مدارک شناسایی، در تلاش است تا با این کار سبب کاهش شرکت کنندگان در جلسات کلیسایی شود. چرا که برخی از نوکیشان مسیحی از
قشر دانشجو و یا كارمندان دولتی هستند كه اگر مدارک آنها به دست وزارت
اطلاعات بیافتد قطعن در سابقه و سرنوشت آنان تاثیر خواهد گذاشت.
- آن روی سکه
اما از نكات مثبت اجرای چنین دستورالعملی، به یقین بسط و گسترش "کلیساهای خانگی" خواهد بود كه قدر مسلم آن دسته و گروه از ایمانداران مسیحی که به لحاظ امنیتی و فشار و محدودیت ها قادر نخواهند بود تا به كلیساها بروند، جذب کلیساهای خانگی شده و این به معنی گسترش مسیحیت حتی در بین خانواده‌ها خواهد شد. این موضوع این امکان و فرصت را برای مسیحیان نیز فراهم خواهد ساخت تا در هر نقطه از شهر یک « کلیسا » بنا گردد .
- چرا جمهوری اسلامی قادر به تعطیلی كلیساها نیست !
با در نظر گرفتن شرایط حاكم این پرسش مطرح می شود كه چرا با توجه
به این همه فشارها و محدودیت ها و دستور العمل هایی كه به كلیساها داده می
شود و حتی مشاهده شده كه نیروهای اطلاعاتی و امنیتی خود به عنوان جاسوس
در روزهای یكشنبه در بین مسیحیان در داخل كلیساها حاضر شده و مجبور به تحمل شنیدن موعظات و سخنرانی های مسیحی هستند و حتی گفته شده در برخی اماكن در سالن ها دوربین های مداربسته مخفی نیز كار گذاشته اند اما چرا جمهوری اسلامی در سیاست های مسیحیت ستیز خود تاكنون این كلیساها را تعطیل نكرده است !؟
شاید یكی از پاسخ ها این باشد كه بنظر می رسد كلیساهای ساختمانی به عنوان ویترین سیاست های جمهوری اسلامی به مثابه دكور و تزئیناتی از سیاست حاكمان است که باز بودن در این كلیساها می تواند وجه‌ی رژیم را در جامعه بین الملل و در چشم معدود توریست هایی خارجی كه وارد ایران می شوند زیبا نشان دهد و اعلان كند كه درهای كلیساهای ایران در یك كشور اسلامی بروی اقلیت های مسیحی باز و نقش بنیادینی در همزیستی مسالمت آمیز ادیان دارد !
امروزه نمایندگان اقلیت های دینی در
مجلس شورای اسلامی نیز در واقع جلوه ایی از ساختمان های كلیسا در ایران
محسوب می شوند كه این نمایندگان صرفن دستاویزی برای مقاصد و اهداف سیاسی
جمهوری اسلامی در سطح بین الملل می باشند
. نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس به جای آنکه از جایگاه خود برای دفاع
از حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی استفاده کنند میانبُری برای پیاده کردن
تصمیمات ظالمانه جمهوری اسلامی در مقابل محدودیت های بیشتر به اقلیت های
دینی بحساب می آیند.
محمد سهرابی ، سعید معینی & ابراهیم طباطبایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر