مسیحیان افغان در داخل و خارج كشور در
معرض تهدید تندرو های اسلامی قرار دارند. آنها در جامعه بسته افغانستان از
طرفی توسط دولت و گروه های اسلامی تهدید و جفا می شوند و از سوی دیگر بخاطر
تغییر دین توسط خانواده های خود نیز مورد آزار قرار می گیرند.
به گزارش "مسیحیت پارسی"، چندی پیش "عبید س مسیح" از مسیحیان افغان ساکن دهلی نو در طی ایمیلی
به "آیدان کلی" از سازمان I C C گفت:" بتازه گی یک تلفن تهدید آمیز از سوی
کسی که خود را "مسئولی از سفارت افغانستان" معرفی کرد، داشتم. او به من
گفت که اگر ظرف دو ساعت برای ملاقات او به سفارت نروم مرا به کمک پلیس هند
دستگیر می کند و تحویل سفارت خواهد داد... لطفن دعا کنید و با من در تماس
باشید. اگر احتمالن اتفاقی افتاد، همسرم با شما تماس خواهد گرفت. او می گفت
که من مردم را از اسلام برگردانده و مسیحی می کنم."
ایشان پس از اینکه در سال 2007 از
افغانستان گریختند نام خود را تغییر داد. دلیلش هم این بود دادگاهی اسلامی
در افغانستان حکم جلب ایشان را بخاطر تغییر دین صادر کرده بود. به گفته خود
ایشان تماس ها در طول روز ادامه می یابد. این مسیحی افغان در مورد سومین
تماس تهدید آمیز می گوید: "آنها بسیار خشمگین بودند و می گفتند که مرا با
چاقو خواهند زد و مرا خواهند کشت."
تهدید مسیحیان افغان را نباید بی اهمیت
دانست. تغییر دین در افغانستان به مثابه جرمی با مجازات اعدام دانسته می
شود و به همین دلیل مسیحیان افغان بطور مداوم مورد حمله اسلامگرایان تندرو و
دولت هستند. اوایل امسال ویدئویی انتشار یافت که بریده شدن سر یک مسیحی افغان منتشر شد که اسلامگرایان در آن ویدئو به نقل از پیامبر اسلام می گفتند که "هرکه دینش را عوض کند باید کشته شود."
فرای این موضوع مسیحیان افغان خارج از کشور خود هم امنیت ندارند. در ماه سپتامبر گذشته یک نوکیش افغان در مرکز رسیدگی به پناهندگان در نروژ با آب جوش و اسید مورد حمله قرار گرفت. مهاجمین به او گفتند که " اگر به اسلام برنگردی تو را خواهیم کشت."
برای عبید هم این تماس های تهدید آمیز
اولین تهدیداتی نبودن که از بدو ورودش به هند دریافت نمود. او در ماه آوریل
گذشته به "آیدان کلی" گفت "جامعه نوکیشان مسیح جامعه ای جفا دیده و مطرود
است. ما تمام دارایی خود را در افغانستان رها کردیم و از آنجا فرار کردیم
تا فقط بتوانیم جان خود را نجات دهیم. اما اینجا در هندوستان هم کمیساریای
عالی پناهندگان سازمان ملل یا دولت هند هیچگونه محافظت قانونی و مادی برای
ما قائل نیستند. ما اینجا از سوی پناهندگان مسلمانان هندی و افغان مورد
آزار، حملات، توهین و جفا قرار داریم."
جفای پناهندگان مسیحی افغان گاهی از سوی
برخی آژانس های محافظ آنان نادیده گرفته می شود. "امان علی" به همراه
خانواده اش در سال 2010 از افغانستان فرار کردند. زیرا تلویزیون قسمتی از
فیلم تعمید مسیحیان افغان را پخش کرد. اگرچه اطرافیان امان از مسیحی شدن
او با خبر بودند اما پخش این تصاویر سبب مشکلاتی برای مسیحیان شد و سرانجام
هم به تظاهرات و دستگیری تعدادی از نوکیشان در سراسر افغانستان منجر شد.
امان به ICC گفت "یک نفر فعالیت های مرا
به پلیس مخفی افغانستان گزارش داده بود و آنها به دنبال مدرک برای دستگیری
من می گشتند. پس از پخش تصاویر مراسم تعمید از تلویزیون، دولت افغان شروع
به دستگیری ایمانداران در مناطق مختلف کابل نمود. اکثر ایمانداران افغان
ترسیده بودند و کشور را ترک کردند. من و خانواده ام هم چنین تصمیمی را عملی
کردیم."
امان به محض ورود به دهلی نو به سازمان
ملل اعلام پناهندگی نمود. اما آنها تقاضای او را به استناد به بند 6B از
قوانین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل رد کردند. این بند می گوید شخص
برای دریافت پناهندگی از این سازمان باید "هراسی مستدل از جفا بخاطر نژاد،
مذهب، ملیت و یا عقاید سیاسی خود داشته باشد". امان به همین دلیل مطمئن شد
که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تغییر دین او را به عنوان تهدیدی
جدی برای جان او در نظر نگرفته است.
داستان ها مشابه زیادی از پناهدگان افغان
در هند و یا کشور های دیگر مانند انگلستان نقل می شود. روزنامه انگلیسی
زبان گاردین در یکی از شماره های خود از پناهنده ای افغان به نام "احمد
فیضی" قبل از دیپورت به کشورش نقل کرد که "اگر طالبان مرا بخاطر مسیحی
بودنم نکشند، خانواده ام این کار را خواهند کرد."
این سخن صحیح به نظر می رسد. زیرا طالبان
تهدیدات جدیدی را در خصوص مسیحیان انجام داده است. این گروه اسلامی
تروریستی در وبسایت خود در تاریخ 26 مهر ماه اعلام کرد که "طرح مخصوصی"
برای "از میان بردن تک تک مراکز مسیحی" ریخته شده است. ترجمه بخشی از این
تهدید می گوید: " بت پرستان بسیاری زیر سایه این دموکراسی شرم آور و منحرف
وارد کشور ما می شوند. هزاران مبشر مسیحی نیز تحت پوشش سازمان های ان-جی-او
و امدادی وارد افغانستان شده اند. آنها مشغول فعالیت های تبشیری خود هستند
و مورد حمایت خارجی و نیروهای افغان هستند و ادعا می کنند که کمک های
بشردوستانه و اجتماعی به مردم ارائه می دهند. ... طبق گزارشات ما این
مبشرین مسیحی و سازمان های اجتماعی به طور مستقیم افغان ها را به مسیحیت
دعوت می کنند... این کافرین و دشمنان اسلام که زیر سایه نام منحرف دموکراسی
و خداوندشان هستند باید بدانند که امارات اسلامی افغان جامه عمل خواهد
پوشید و طرح هایی را ریخته است تا تمام مراکزشان را تک به تک نابود سازد.
مراکزی که در آنها تصمیماتی برای از میان بردن دین مقدس اسلام و فرهنگ
افغان گرفته می شود."
عبید در ایمیل خود به آقای "آیدان کلی"
گفت که این تهدیدات نباید نادیده گرفته شود. برخی از مددکاران اجتماعی
خارجی در افغانستان تهدیداتی را می شنوند که می گویند "فعالیت های این
مراکز تحت نظر است، نوکیشان افغان شناسایی شده اند و تصمیم نابودی این
مراکز اتخاذ شده است. این پیام جدی است!".
صدها مسیحی افغان مانند عبید از جفا های
داخل افغانستان و خارج آن فراری هستند. عبید با ابراز تأسف گرفت: "در دنیا
پیشرفته ای که ناتو، سازمان ملل و کمیسیون های حقوق بشر داریم و دولت های
ادعا می کنند که برای دموکراسی مبارزه می کنند، من به عنوان یک مسیحی نمی
توانم جایی را بیابم که امنیت من تأمین شده باشد."
محمد سهرابی ، سعید معینی & ابراهیم طباطبایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر