تلویزیون جدید مسیحی «هفت» از ژانویه سال ۲۰۱۲ با هدف نشر كلام خدا در بین فارسی زبانان آغاز بكار كرد و این بهانه ایی شد تا در این راستا «مسیحیت پارسی» گفتگویی را با مدیریت آن شبكه انجام دهد.
(به نقل از محبت نیوز)
در روزگاری که ارتباطات رسانه ای مرزهای زمینی را پشت سر نهاده و امواج و فرکانس های ماهواره ای و همینطور اینترنت ابزاری شدند تا رسانه ها به عنوان رکن اصلی دموکراسی و آگاه سازی در خدمت بشریت باشد اما شرایط در ایران به نحوی است که تیغ سانسور و نگاه امنیتی به هر آنچه برخلاف خواست حکومت جمهوری اسلامی است به عنوان عبور از خط قرمزها قلمداد می شود و زندان، شلاق و شکنجه و اعدام نتیجه آن خواهد بود. اما در شرایطی که جامعه ایران با وجود تمام محدودیت ها با افقی روشن یعنی گرایش شهروندان به مسیحیت روبروست نقش رسانه های مستقل و امین در جامعه مسیحیان ایرانی پررنگتر از همیشه خواهد بود.
راه اندازی تلویزیون جدید ۲۴ ساعته مسیحی « هفت»
به منزله گامی پر اهمیت در این راستا به شمار می رود و می تواند پل
ارتباطی مطمئنی برای برقرار نگه داشتن ارتباطی مناسب برای جامعه ایرانی و
بخصوص هموطنان مسیحی باشد.
تلویزیون مسیحی «هفت» از ژانویه سال ۲۰۱۲
با مدیریت چهره نام آشنای جامعه مسیحیت یعنی كشیش «هرمز شریعت» و همكاران
ایشان آغاز به كار كرده است. بدلیل اهمیت این موضوع «سامان كامور» مدیر
«محبت نیوز» با کشیش هرمز شریعت به بحث و گفت و گو پیرامون نحوه فعالیت و
اهداف و برنامه های مدیران تلویزیون «هفت» پرداخت که در ادامه می خوانیم.
*پیش از آنکه بخواهیم به موضوع
تاسیس «شبكه تلویزیونی هفت» بپردازیم، سولات را ازخود شما شروع می کنم و
خواهشمندم برای كاربران توضیح دهید كه از چه زمانی تعالیم مباحث و آموزه
های روحانی و خدمت به جامعه مسیحیان در رسانه های گروهی به ویژه تلویزیون
را آغاز کردید؟
هرمز شریعت: آروزی ما
همیشه خدمت بوده و برای همین در شمال کالیفرنیا و در بین جامعه ایرانیان
بشارت و برپایی کلیسا را آغاز کردم. در ابتدا و قبل از حادثه 11 سپتامبر،
بر این نظر بودیم که تلویزیون پل ارتباطی خوبی است بین ما و ایرانی های
شمال کالیفرنیا. برای شروع کار سی دقیقه برنامه در هفته را در یک کانال
محلی گرفتیم و شروع به کار کردیم. این تصمیم در سال 1998 و در حقیقت 14 سال
پیش انجام شد. به طور مشخص در شروع کار با محدودیت هایی مثل کمبود امکانات
و تجهیزات روبرو بودیم ، به عنوان مثال یک دوربین دست دوم داشتیم من کنار
خیابان می ایستادم و یک موعظه نیم ساعته ضبط می کردیم. یک سرود هم کنارش
می گذاشتیم و همین می شد یک برنامه نیم ساعته، ولی اکثر مواقع هر وقت
برنامه پخش می شد، بر سرخود می کوبیدیم که یا صدای خراب بود یا تصویر
کیفیت مناسب نداشت و در حقیقت تجریه و امکانات کافی را نداشتیم. همین مقدمه
ای بود تا به دنبال آن باشیم و بدانیم که برای کار تلویزیونی باید از کجا و
چطور شروع کنیم. در همان دوران تعداد کانال های تلویزیونی لس آنجلسی و
کانال های غیر مسیحی که عمده آنها سیاسی و تجاری بودند روز به روزبیشتر می
شدند.
سال 1999 با آنها تماس گرفتیم و در خواست
کردیم که نیم ساعت تا یک ساعت در هفته وقت برنامه به ما بدهند. تعداد این
کانال ها در آن زمان بین 10 تا 12 کانال بود، ولی هیچ کدام از آنها حاضر
نشدند به ما این فرصت را بدهند، حتی گفتیم بابت این کار به شما هزینه پول
می دهیم، اما آنها بازهم موافقت نکردند! مدیران تلویزیون لوس آنجلسی گفتند
مردم ایران از مذهب خسته شده اند. شما هم حالا یک مذهب دیگر هستید. بعضی از
آنها می گفتند پیغام شما با پیغام ما جور در نمی آید و در نتیجه وقتی برای
این موضوع به ما نمی دادند. یک دو سالی به دنبال آنها بودیم. تا اینکه در
ماه دسامبر سال 2001 یکی از آنها به ما زنگ زد، فکر کنم تلویزیون پارس بود.
آنها نیاز مالی داشتند بر همین اساس موافقت کردن که یک ساعت در هفته به ما
برنامه بدهند. ولی شرط گذاشتند و گفتند قرداد باید یک ساله باشد و پول یک
سال را هم باید از پیش و به صورت تمام و کمال پرداخت شود. خوب ما هم پولی
را در کلیسا و در بانک جمع کرده بودیم که یک ساختمان بخریم. چون جایی که
داشتیم کوچک بود. خداوند برکت داده بود و تعداد زیادی به مسیح ایمان آورده
بودند و جای ما تنگ بود.و دو سرویس مراسم هم داشتیم. در هر صورت درخواست
آنها را قبول کردیم، دعا کردیم و خداوند گفت که این پول را بجای ساختمان
سازی، بدن من و ذهن مردم ایران را بسازید. خلاصه پول پس اندازمان را یکجا
تقدیم اینها کردیم و یکسال برنامه گرفتیم. از همان ابتدا عزیزان زیادی با
ما تماس گرفتند و نجات ها و معجزات خداوند شامل ما شد. اوضاع طوری رقم خورد
که مدیریت کانال، وقتی برنامه های ما بطور زنده اجرا می شد می آمد، نگاه
می کرد و می دید که به عنوان مثال تمام چراغ های تلفن برنامه روشن بود و
جالب اینکه می گفت وقتی من خودم اینجا برنامه دارم مردم تا این حد تماس نمی
گیرند. خلاصه اینکه عزیزان ایرانی اینقدر تشنگی شان را به حقیقت و خداوند
نشان دادند و مدیر تلویزیون هم وقتی دید استقبال تا این حد گسترده شده وقت
برنامه ما را دوساعت کرد و به دنبال آن کانال های دیگر هم درهایشان برای ما
و دیگران گشوده شد. این طوری بود که خدا این افتخار را نصیب ما کرد که کار
تلویزیون را آغاز کنیم و پیشرو باشیم و به دنبال آن دیگران هم آمدند و
اضافه شدند و به لطف خدا در حال حاضر سه یا چهار تا کانال تلویزیونی داریم.
* با این توصیف به موضوع تاسیس
شبکه ۲۴ ساعته مسیحی و تلویزیون تازه تاسیس «هفت» برگردیم، اصلن چرا سون
یا هفت؟ دلیل انتخاب این نام چه بوده ؟
هرمز شریعت: خوب ما برای
اسم خیلی دعا کردیم و عزیزانی که در فیس بوک همراهان ما هستند می دانند که
نظرخواهی هم کردیم. خیلی، شاید هفتاد هشتاد تا اسم از خود ما و از دیگران
پیشنهاد شد که برای آنها مرتب دعا می کردیم. می گفتیم خداوند یک اسمی پیش
روی ما قرار دهد که هم معنی دار باشد، هم جامع باشد و هم ساده. خوب اسامی
مسیحی با معانی جالب هم بود، ولی برای غیر مسیحیان زیاد جذاب نبود. برخی
اسامی یا طولانی بودند مانند «نجات عیسی مسیح» یا چیزهایی شبیه به این.
خلاصه بعد از مدتی تعداد انتخاب ها را کاهش دادیم. اسم هایی را انتخاب
کردیم که هم ساده و هم معنی دار و جامع بودند. یعنی برای مسیحی و غیر مسیحی
جذابیت داشت. سه یا چهار اسم به فینال رسیدند که یکی از آنها هم همین اسم
بود. در جلسه ای با کارمندان موضوع را به مشورت گذاشتیم، دعا کردیم و رأی
دادیم و شبکه هفت برنده شد. البته اسم دومی هم بود که با اختلاف کم رای
نیاورد. اگر درست یادم باشد «کانال الف» بود.
* شما در طول این سال ها تقریبن
درهمه تلویزیون های مسیحی فارسی زبان اجرای برنامه داشتید و بسیار هم موفق
بودید، سوال اینجاست با توجه به تجربیاتی كه در طول این چند سال بدست
آوردید، فكر می كنید تلویزیون «هفت» چه ویژگی نسبت به سایر تلویزیون های
مسیحی دارد و اهداف و افق شما برای این خدمت جدید چیست ؟
هرمز شریعت: سوال خوبی
است. چون واقعن فیض خداوند بود که شامل ما شد و همانطور که گفتم شروع
کردیم، اما در شروع کانال های دیگر نقش اساسی داشتیم. بیشتر از پنج سال در
پشت پرده کانال هفت خدمت کردم و تلاش شد که این کانال راه اندازی شود.
همینطور تاسیس کانال «محبت» که جزو بنیانگذاران آن بودیم و جای خوشحالیست
که خداوند فرصت این خدمت را به ما داد. مهم رویا و آن روش و آن پیغامی است
که خدا به ما داده که به نظرم تا حدودی با دیگران متفاوت است. به عنوان
مثال «sat 7» که مدیر آن از دوستان بسیار عزیزم بود. آقای «تری اسکات» که
من خیلی برای ایشان احترام قائلم و خدمات متقابل زیادی بین ما و ایشان صورت
گرفت. ولی اگر متوجه باشید و بدانید، روش «Sat 7» با روش ما کاملن فرق می
کند. اصلن «Sat 7» کانالی است برای مسیحیان با خط مشی ملایم و بشارت مستقیم
صحبت درباره مذهبیون و دعوت به نجات محور کار آنها نیست.
ما هم بیش از آنکه عشق تلویزیون 24 ساعته
داشته باشیم عاشق ایران هستیم. آرزوی من پیشرفت کار در راه خداست. اینکه
جلوی تلویزیون باشیم یا نه اصل نیست . حتی مثلن در این یک سال اخیر، با
«Sat 7» صحبت کردم و گفته شد که ما نمی خواهیم چند کانال مختلف باشد و
پیشنهاد همکاری دادیم. ایشان با محبت و منطقی گفتند که شما به عنوان یک
مبشر و به عنوان کسی که در کالیفرنیا و اروپا کلیسا تأسیس کرده اید شخص
شناخته ای هستید و گقتند هویت آنچه كه می خواهند با هدف ما همخوانی ندارد
که كاملن قابل درک هم بود. البته همچنان همکاری هایی با کانال «Sat 7»
داریم و یک سری از برنامه های جوانان و کودکان را که برای آنها مناسب بود
پخش کرده اند و خواهند کرد. در مرحله ای با کانال «نجات» گفتگو کردیم. آنها
نیز زیاد مایل نبودند که همکاری داشته باشند. خوب کانال «محبت» را هم می
دانید که اصلن یک مسیر دیگری را پیش گرفته که با این هدف های ما کاملن فرق
می کند. مدتی دعا کردیم و گفتیم خداوندا تو اگر نمی خواهی که ما روی
تلویزیون باشیم ما هیچ اصراری نداریم. ولی خداوندا شما یک مأموریتی را به
ما محول كردید و ما می خواهیم به مأموریت مان امین باشیم. ولی هر چقدر
بیشتر کار کردیم این بیشتر تأیید شد که خداوند می گوید نه. کارم هنوز تمام
نشده و اگر در مكان دیگری به شما جا نمی دهند خودتان کانال جدیدی را آغاز
کنید و آنچه را که به شما گفتم اطاعت کنید. یعنی خداوند به ما یک طرح و
نقشه ای داد. برای نجات ایران، برای تبدیل جامعه ایران و امروز دست ما باز
است که به کمک عزیزان و پشتیبانی دیگران آن را انجام دهیم و تازه اول کار
هستیم. خلاصه اینکه «شبکه هفت» هدفش در یک کلمه تبدیل است.
یعنی ما می خواهیم ببینیم که زندگی ها تبدیل شده و هدف دیگر ایجاد تغییر
است و نه اینکه یکی بیاید و بگوید که منم مسیحی ام یا منم مسیح را دوست
دارم. می خواهیم زندگی اش تغییر پیدا کند و از بند های شخصی آزاد شود. بعد
می خواهیم خانواده ها شفا پیدا کنند و تبدیل در خانواده بیاید. تغییر بین
روابط زن و شوهر و بچه ها در محیط خانواده و اجتماع. می خواهیم به
عزیزانمان این را بیاموزیم که چگونه می توانند در محل کار یک کارمند نمونه
باشند. اگر رئیس هستند، یک رئیس نمونه باشند. یعنی می خواهیم این تبدیل و
مسیحی بودن را عملن در زندگی ببینند . اگر معلم اند، مدیر یا تاجر هستند هر
در كجایی كه قرار دارند مسیحی وار زندگی کنند. می خواهیم جامعه ایران حتی
اگر مسائل سیاسی آن را هم مد نظر نگیریم دارای روابط و ارزش های تازه شود. و
این مسیح است که قدرت تبدیل دارد. هدف «کانال هفت» هم همین است.
* در میان صحبت هایتان به ایران و
زندگی مردم اشاره کردید، با توجه به موقعیتی كه امروز در كشور ما برای
مسیحیان بخصوص نوكیشان مسیحی وجود دارد، همانطور كه مطلع هستید بسیاری از
كلیساها تعطیل و یا از ورود نومسیحیان جلوگیری می شود. حال سوال اینجاست
آیا مردم در این موقعیت می توانند تلویزیون مسیحی را جایگزین كلیسا كنند ؟
هرمز شریعت: جایگزین
خیر! ولی رسانه می تواند کمک بزرگی باشد. چون محدودیت هایی که در ایران
وجود دارد و در شرایطی که کلیساهای عمومی و حتی کلیساهای خانگی در محدودیت
هستند و جفا بیشتر شده و صدها رهبر کلیساهای خانگی در این یک سال دستگیر
شدند و کلیساهای خانگی خیلی هایشان بسته شدند این روش مناسب ترین روش به
نظر می آید. با توجه به شرایط ایران، در واقع باید بگوییم، تلویزیون می
تواند نقش اساسی داشته باشد. جایگزین کلیسا نمی تواند باشد چون کلیسا جمع
ایماندارانی است که کنار هم زندگی می کنند. ولی می تواند مشوق باشد، حتی می
تواند عامل باشد. ما می توانیم از طریق تلویزیون نه تنها تعلیم بدهیم،
بلکه می توانیم نمونه بدهیم که چگونه یک جمع دو، سه یا پنج نفره یا حتی
خانواده ها دور هم جمع کنیم. وقتی از کلیسا صحبت می کنیم هرجایی است که دو
یا سه نفر جمع بشوند. حتی وقتی در عهد جدید می بینید، می بینیم که خانواده
ها هم دور هم جمع می شدند. در هر صورت تلویزیون می تواند عاملی باشد برای
تقویت شخصی ایماندارنی که تک افتاده اند، برای این که روابطشان درست شود و
همینطور می تواند به آنها یاد دهد که چطور کلیسا باشند. پس تلویزیون نمی
تواند جایگزین باشد ولی می تواند عاملی باشد که کلیسا ها تقویت شوند و یا
حتی شروع بشوند.
* با توجه به نكاتی كه فرمودید حالا از بینندگان چه انتظاری دارید و یا اصلن چطور می توانند در این راه با شما هم خدمت شوند؟
هرمز شریعت: یکی از
ویژگی های اصلی «شبکه هفت» به عنوان یكی از هدف و ارزشهای اصلی ما این است
که این شبکه متعلق به همه مسیحیان است. مقصودم فقط دریافت نیست بلکه خدمت
است. در دعا خدا بطور واضح بارها با من صحبت کرد که شبکه هفت را به تو یا
گروه شما نمی دهم که فقط از عطایای شما استفاده بشود. فقط خودت جلو بنشینی و
بگویی که حالا یک عطیه تعلیمی هم دارم و بشارت را انجام می دهم. این را به
طور واضح شنیدم که خداوند گفت که من این شبکه را می دهم و این شبکه جایی
است که برای همه فرزندان من است و تنها متعلق به یک فرزند من که تو هستی
نیست. اشتیاق و آتشی كه خدا به ما داده همین است. بطور كلی و خاص خداوند در
دعاها به من گفت كه من فرزندان بسیاری در سراسر جهان دارم پر از عطایا ،
استعداد و اشتیاق كه متاسفانه بدلایل متفاوت و موقعیت و محدودیت ها كه خواه
دولتی و یا سیاسی هستند نمی توانند از آن خوب استفاده كنند.
ولی «شبکه هفت» مكانی است كه این فرزندان خدا با استعداد های خود با آنچه كه خداوند به آنان بخشیده از این طریق به ملت خدمت کنند. در نتیجه «شبکه هفت» همانطور که خواهید دید بسیاری از بینندگان خودشان تولید کننده برنامه ها خواهند بود.
ولی «شبکه هفت» مكانی است كه این فرزندان خدا با استعداد های خود با آنچه كه خداوند به آنان بخشیده از این طریق به ملت خدمت کنند. در نتیجه «شبکه هفت» همانطور که خواهید دید بسیاری از بینندگان خودشان تولید کننده برنامه ها خواهند بود.
محمد سهرابی ، سعید معینی & ابراهیم طباطبایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر